"EXISTE DEMASIADA ENVIDIA E EGOÍSMO NO FÚTBOL"
Que o
Fisterra é o clube que está en boca de todos, nin se descute. Unha traxectoria impecable despois daquel mal trago que case supón o descenso, converteuse agora nunhas cifras de récord, nunha afección admirada e recoñecida tanto na comarca coma fóra e, sobre todo, nun equipo que fai do fútbol no Ara Solis unha auténtica festa cada domingo. Nada diso chega só, e detrás dos xogadores e do corpo técnico hai unha directiva que traballa arreo, que vive para unhas cores e que está encabezada polo seu presidente,
Juan Jesús Martínez Calo (
Fisterra, 26-12-1972). Incrédulo ante a situación e pouco optimista despois das pertinentes reunións coa
Real Federación Galega de Fútbol - Futgal,
Juan Jesús sabe que quizais teña que deixar escapar a que sería a guinda ao pastel do seu mandato. Xalonado de éxitos e retos superados, sempre tras a trincheira, deixando o protagonismo para os que pelexan no campo. Traballando en primeira liña pero apartado dos focos, manexando egos con delicadeza e ao mesmo tempo man firme. Artífice dunha época que en
Fisterra xa non se soñaba con voltar a vivir, pero que nunca deixou de anhelarse. Nada se sabe aínda do que pasará, de se o desexado ascenso será consumado ou, polo contrario, haberá que enfrontarse á decepción dunha excepcionalidade coa que ninguén contaba. O único seguro é que Juan Jesús segue no seu posto de mando, e que manterá a calma coma fai sempre en calquera sexa a situación. Patrón dunha nave que xa estaba aí, soltando cabos para amarrar en terra. O futuro en
Fisterra, por negro que se torne, sempre acabará virando a verde.
--Nin no peor dos pesadelos podía imaxinarse o que estamos a vivir.
Impensable, esto é de película de terror. Nunca pensei que poderíamos estar asi, de todas formas preocúpame máis, como imos saír deste inferno.
--
Aínda non hai unha decisión tomada dende a Federación. Cal cres que sería o final máis xusto a esta tempada?
Despois da xuntanza con
Rafael Louzán, penso que só valíu para ver o egoismo e envidia que existe no futbol. Cada clube optamos pola opción que máis nos convén, e os que realmente están en terra de ninguén (salvo excepcions) prefieren que non ascendamos.
--
. Os obxectivos do Fisterra estaban a cumprirse. Como tomarías non ascender se finalmente se acaba dando por nula a competición?
A tempada estaba sendo espectacular, e prevíase un final intenso e emocionante. Agora xa quedóu todo descafeinado. Vai ser unha decisión complicada porque todos non imos quedar contentos, pero non nos quedará outra que acatar as decisions que se tomen.
-
-Fai anos que só ves o fútbol dende a barreira, pero foste un destacado xogador tamén, incluído no fútbol sala,
Bueno, retireime moi cedo tanto do fútbol como do fútbol sala. Levo máis de vinte anos metido nas directivas de ambas competicións. É moito máis ingrato, pero para min é parte da miña vida.
 |
| Juan jesús e Bareta |
-- Case catro anos de mandato e dúas ligas, unha Copa da Costa, dous ascensos e outro en ciernes. Se existe unha fórmula, deberías patentala
Está claro que me está tocando pasar unha etapa extraordinaria no clube. Non existe fórmula máxica, o que teño moi claro é que cada persoa do clube ten que sentirse importante e ter o seu protagonismo. Rodearse dunha directiva que o dá todo polas cores, por un corpo técnico e xogadores implicados no proxecto, e pola mellor afección do Planeta.
--Como leva o equipo esta situación?
O equipo mal, porque para nós era un soño poder ascender a Terceira despois de tantos anos. E os xogadores estaban mentalizados para acadar o ascenso.
--En caso de ascender, aínda nestas aciagas circunstancias, ves posible algún tipo de celebración?
Xa nada será igual. Ledicia sen dúbida, pero como unha celebración ca nosa xente, imposible. Non sei se Bebeto terá algo pensado, pero difícil ca situación que estamos a vivir.
--Quedaban partidos tan atractivos coma o do Noia ou o Viveiro -líder- no Arasolis, auténticos regalos para o afeccionado. A palabra decepción debe quedarse curta.
Só pensar como está normalmente o campo e achegándosee o final, loitando polo ascenso, está claro que o teríamos coma nas mellores tardes. É unha verdadeira mÁgoa.
-- Máis alá do fútbol, a nivel laboral tamén sofres as consecuencias desta atípica e preocupante situación. Veslle pronta recuperación?
Solución difícil porque a día de hoxe non sabemos ainda cando imos poder traballar, e canto máis tempo pase máis facturas se acumulan e seguimos sen ingresar. Pero bueno, temos que ser optimistas e pensar que sairemos desta.
Os patrocinios son parte fundamental de calquera equipo. Como ves o futuro económico do clube?
O futuro económico moi complicado, porque nós vivimos dos pequenos comercios e se xa perderon Semana Santa, o verán tampouco pinta moi ben. Pero bueno, teremos que adaptarnos a esta nova situación.
