COSTA FÚTBOL: EN ORSAY: A ENTREVISTA DA SEMANA CON MAIKEL VILELA (CAPITAN DO MUXIA CF)

"É PRIMORDIAL MANTER A ILUSIÓN. EU TEÑO A MESMA QUE CANDO EMPECEI A XOGAR. OU MÁIS".

MAIKEL (CAPITAN DO MUXIA - PERCEBEIRO e EX - SONEIRÁN)

Muxía é unha vila onde ruxe o mar tanto coma unha afección que o ten pegado ás costas en Arliña, que respira salitre e que enchoupados nesa fría auga salgada medran xogadores coma Maikel Vilela Trillo (Muxía, 5-12-1987). Unha vila que imprime carácter e un oficio, o seu, que curte e que por forza fai ser á xente distinta. Maikel é de naturaleza tímido fóra da cancha, pero dentro dela amosa a mesma bravura que ese Atlántico do que se alimenta; a mesma dureza que as rochas cas que ten que bater para extraerlles ese petróleo chamado percebe. Acostumado ao choque dende a súa posición de central, non escatima recursos nin se lle poden escatimar a el méritos coma que o Muxía apenas teña goles encaixados no que levamos de competición. Barreira infranqueable para dianteiros de calquera equipo, desfruta coma nunca nesa volta a unha xuventude renacida xogando na casa, rodeado de mocidade que o convirten, aos seus case trinta e un anos, no máis veterano do equipo. Veteranía que leva escrita na liñas da pel, cada unha delas debuxada no seu paso por equipos coma o Camariñas ou o Soneira, onde se proclamou campión de Liga e saboreou o ascenso a Preferente. Títulos e aplausos que adornan o currículum de Maikel pero que el, en realidade, só contabiliza en tardes desfrutadas sobre un terreo de xogo, en puro goce ao borde da área desposto para frear as embestidas rivais. Resistente como a area da praia cada vez que as ondas rompen contra ela. E coma elas, sempre consegue asomar de novo á superficie. Esa é a maior sorte do seu equipo: el é parte fundamental en que se manteña a flote.

-Ves o Muxía capaz de aguantar o tirón toda a tempada nos postos de arriba?

A Liga é moi longa e aÍnda pode pasar de todo, pero espero que sÍ. Xogando coma o estamos a facer penso que imos perder poucos puntos.

--Sodes unha plantilla novísima. Iso é unha vantaxe ou tamén ten dificultades?
Coma todo ten vantaxes e desvantaxes. O bo é que hai equipo para moitos anos con moita marxe de mellora, segundo se vaia collendo experiencia. O malo de ser tan novos é que esa falta de experiencia ás veces fai que custe saír dos baches cando as cousas se torcen. Pero somos unha piña e xuntos conseguimos superar esas situacións.

--Botas de menos os anos desputados en categorías superiores?

Cando a un lle gusta o fútbol sempre quere xogar o máis arriba posible, pero agora estou na miña casa e desfruto xogando para o Muxía.

MAIKEL no SONEIRA de Preferente

--Veste xogando noutro equipo que xa non sexa o Muxía?
A verdade é que non.

Tes un oficio duro. Non será doado compaxinalo cos adestramentos.

Non é doado, non. Moitas veces resúltame imposible ir por incompatibilidade co horario, e cando pasa iso hai que sacar forzas de onde non as hai. (Risas).

Fotografia (JM FERREIRO)

--Fai falla moita ilusión para quitarlle horas o sono ou a outras cousas para ir xogar, non?

Creo que é primordial ter ilusión. Teño a mesma que con 15 anos, cando empecei a xogar, ou incluso máis.

--Sendo central, tócalle vérteas cos dianteiros. Cales destacarías da Liga da Costa?.
Pablo Muíño, Alejo e Manu Nogueira, que aínda que non teño que vérmas con el coma rival, desfruto véndoo xogar cada domingo.

MAIKEL defendendo a PABLO MUIÑO

--Se o Muxía ascendese, seguirías para desputar a competición de Primeira?

Sí, sempre e cando as lesións me respeten.

--A Liga é inalcanzable ou ves posibilidades?

Aínda falta moito. Iso haberá que miralo cando falten 6 ou 7 xornadas.

--Cal foi o teu mellor momento nun terreo de xogo?

Teño recordos moi bonitos dos equipos nos que xoguei. No Camariñas a Fase de Ascenso que xogamos contra o Carral, que pese a quedar eliminados foi moi bonito xogala. No Soneira o meu primeiro partido en Preferente en Chantada, o 3-0 diante do Depor B na Copa Deputación e a Liga que gañamos en Primeira Autonómica. E no Muxía a Liga que gañamos en Terceira (de momento).