miércoles, 14 de noviembre de 2018

EN ORSAY: A ENTREVISTA DA SEMANA con LUIS ROGET (Un dos Xogadores mais veteranos da Costa - F.C CASTRELO)

"NO DEPORTE SON DEMASIADO REALISTA. ÁS VECES DE MÁIS". 


A Terceira é unha Liga de combatentes, de físicos rotundos e caracteres curtidos, afeitos a resultados imposibles e a darlle a volta a todo no momento máis inesperado. Nese mar vive mergullado alguén de terra adentro coma Luis Roget Pérez (Vimianzo, 17-3-1970), incólume ao paso do tempo e un dos sosténs do Castrelo, no que non só é xogador e capitán, senón tamén parte da diretiva dende que o clube botase a andar fai sete tempadas. Luis ten unha traxectoria totalmente atípica, cuns comezos nos xuvenís do Soneira que se viron interrompidos pola presión familiar para que se adicase exclusivamente aos estudos. Unha vez finalizados, enrólase en veteranos primeiro do Vimianzo e despois escindidos no Soneira, conseguindo ser campión cos dous. Polas cousas da amizade, deixóuse querer polos cantos de serea do proxecto que quería dar luz verde ao Castrelo e así foi coma chegou ao fútbol federado á tenra idade de corenta e dous anos, para estupefación da propia Federación que pensaba que se trataba dun erro nas datas, e cando outros ven o momento propicio para colgar as botas. Luis é o vivo exemplo do que sostiña un decimonónico autor francés: cada cal ten a idade das súas emocións. As mesmas que fan da súa veteranía un referente, que acompaña un carácter tinguido de ecoloxismo e deporte san. O único segredo para manterse, desfrutar e liberarse nas paisaxes que nos rodean. A calma precisa antes da batalla de cada domingo no terreo de xogo.

-- Cal é o segredo para converterse no xogador máis veterano das ligas da Costa?
Supoño que adestrar, e estar sempre en contacto co deporte. Gústame moito practicar ademais do fútbol, pádel ou as carreiras do circuito Costa da Morte.

-- Por suposto, a retirada non é unha opción.

De momento non. Mentres non haxa lesións penso seguir.

-- Fiel ao Castrelo dende a súa formación pero, deixaríaste tentar por outro clube?

Non!. 

LUIS no encontro fronte o Camariñas
-- O Castrelo está na terna de favoritos á Liga e ó ascenso. Promete ser unha tempada especial.
Sí, pero para nós o gran obxectivo é estar na Promoción entre os sete primeiros. Gañar a Liga vémolo imposible.

-- -A Terceira é unha categoría con frecuencia cuestionada e hai quen propón suprimila. Cal é o teu parecer ao respecto?

Deberían facer algún cambio para poder xogar todos os equipos máis cerca, os da Costa. E facer unha Segunda máis grande e selectiva. Pero así tamén nos gusta.

-- O ascenso non só é difícil de acadar, senón que tamén é difícil despois manterse. Aínda así, gustaríache competir na Segunda?

Obviamente gustaríame probar, pero penso que o Castrelo ía sufrir moito nesa Liga e despois viría o desánimo. Eu fíxome nos equipos que xogaron con nós: Lira, Ameixenda, Corcubión....e suben e baixan case sempre os mesmos. Penso que eses equipos desfrutan máis en Terceira que en Segunda. 

SEMPRE PENDENTE DO RIVAL
-- Traballas, adestras, formas parte da diretiva do equipo...Quizais non proceda preguntar a que adicas o tempo libre. Por falta del, básicamente.

Gústame moito pescar e ir o monte que temos, pero non de caza, senón a limpalo e coidalo. Paso moitas horas nel, reláxame moitísimo. Como curiosidade, moitas veces estou nel algún domingo que non xogamos e ao mesmo tempo ando pendente cada media hora dos resultados que ides poñendo na páxina. É moi bonito.

-- Que suporía gañar a Liga co Castrelo?

Un soño. Pero a verdade non penso nada niso. Creo que o Coristanco vai gañar a Liga sobrado e polo tanto non ten moito sentido pensar en inalcanzables. Nese sentido son demasiados realista, ás veces de máis. 

LUIS en un encuentro del año pasado frente al Volantes y en la pugna con Yanki
 -- Veste como adestrador nun futuro? 

Non. Non teño carácter nin me gusta.

-- Que consideras que precisa o equipo para que manterse nos postos altos sexa unha constante todo o ano?.

Sen dúbida coma di o noso adestrador Antelo, manter a potería a cero. Se non nos marcan, nós marcamos case sempre e así imos arañando puntos. A nosa dianteira é moi sofrida, e insiste ata o final, por iso se non encaixamos temos máis posibilidade de puntuar.

-- Hai ilusión para seguir defendendo o título de veterano da Costa nas vindeiras tempadas?.

Indudablemente.Cando me retire do Castrelo, sexa este ano ou o vindeiro, penso voltar aos veteranos. 



No hay comentarios:

Publicar un comentario