"SORPRENDE A CAPACIDADE QUE TEN A XENTE DE ESIXIR MÁIS NO CAMPO QUE NAS SÚAS VIDAS".
 |
| Alvaro Dominguez no seu inicio como Presidente do Ponteceso |
Será moi pouca a xente que dun tempo a esta parte, non escoite algunha vez ao día a palabra "emprendedor", pero se ademais queremos poñerlle cara temos un claro exemplo en Álvaro Domínguez Loureiro (Ponteceso, 28- 11- 1997), que aos seus vinte anos vén de ser o presidente máis novo que se lembre nun equipo de fútbol, e que tamén preside a Comisión de Festas nese afán seu de que na súa vila natal non falte de nada. Unha vocación de servizo aos demais que leva nos xenes, herdada dos seus pais e que para el é innata. Fóra do puramente altruista, dono de COSTACX, a empresa que xestiona a unha idade na que o normal é ir botando currículums, non mirando os que chegan ao seu despacho. Atípicos vinte anos, mostra palpable de que a mocidade é unha fonte de esperanza e de ilusión inesgotable. Álvaro ten claro que o mellor que pode facer por el mesmo, empeza por facelo polos demais. E non hai día que non se aplique o conto.
- Para o fútbol, coma para o amor, non hai idade. Como se leva confraternizar cos presidentes dos equipos rivais que che dobran ou, quizais, triplican idade?.
- Para o fútbol, coma para o amor, non hai idade. Como se leva confraternizar cos presidentes dos equipos rivais que che dobran ou, quizais, triplican idade?.
Aínda non tiven ocasión de lidiar con outros presidentes, non creo que haxa ningún inconvinte. O principal é manter o respecto.
- Tamén moitos dos xogadores irían contigo á escola. Coma é o trato con eles dende a directiva?.
Moi positivo. Coma dixen antes, habendo respecto entre as persoas non ten porque haber problema ningún. De darse o caso, simplemente hai que intensificar a comunicación.
- Os nenos de pequenos soñan con marcar goles ou, todo máis, paralos. Ti soñabas con mandar, organizar, dirixir...?.
Soñaba con facer o posible para que as cousas non desaparezan. Cada vez o meu tempo é máis reducido, e temo non poder adicarlle todo canto quero ao pobo, porque é algo que me inculcaron dende pequeno e que sigo perseguindo. En todas as organizacións é importante ter unha finalidade común, e no Ponteceso iso existe.
- Sen ser un grande afeccionado ao fútbol até o de agora, xa sabes o que é sufrir nos partidos?.
Son consciente das diferenzas entre traballar en equipo e individualmente dentro do campo. Cando se fai de xeito individual, o equipo sofre. Ao final, hai que ser realistas coas posibilidades que temos.
-Fai falla man esquerda para lidiar cos problemas ou queixas de afeccionados, corpo técnico e xogadores dun clube. Xa tiveste que poñela a proba?.
Non, non creo na man dura. Os problemas fálanse e, sobre todo, hai que ser conscientes do que está na man de un e o que non. Deste xeito, non terás que perder o tempo en algo que non podes manexar.
 |
| Na ultima reunión da Copa da Costa 2017 |
-Algo que te sorprendera de vivir o fútbol por dentro.
A capacidade que teñen as persoas de esixir máis no campo e aos xogadores que nas súas vidas.
-Eres afeccionado á pesca. Pasar do silenzo das profundidades ao estruendoso clamor de O Pinguel en día de partido, debe ser unha situación cando menos, curiosa. Cal prefires?.
Son situacións completamente diferentes. Estar cos afeccionados do Ponteceso é bonito e adictivo.
-Estás preparado para o ascenso, de darse o caso?. Ata ónde che gustaría ver chegar ó Ponteceso?.
Agora mesmo non é algo que teñamos en mente. Este primeiro ano temos que asentar o equipo e, de acontecer o ascenso, teriamos que valorar a situación.
-Sodes un clube con categorías de Base, que acarrean moito traballo. Tes moita axuda no teu equipo directivo?. Hai implicación dos pais e nais?.
O equipo directivo...que faría sen el!. Crer na Base é o máis bonito que hai; ves cambios continuamente e non só a nivel futbolístico. Cremos que son máis importantes outros deberes da vida e é o que transmitimos a adestradores/educadores. Por parte de pais e nais, temos moi bos grupos.
-Estás satisfeito do paso dado?.
Sí, finalmente é expoñerse a algo completamente descoñecido. Sempre fun curioso.
-Un desexo que quererías ver cumprido esta tempada.
Sacar grandes aprendizaxes. Tanto xogadores coma directiva. E avanzar nos problemas que hai en toda organización con tantas persoas implicadas.
A capacidade que teñen as persoas de esixir máis no campo e aos xogadores que nas súas vidas.
-Eres afeccionado á pesca. Pasar do silenzo das profundidades ao estruendoso clamor de O Pinguel en día de partido, debe ser unha situación cando menos, curiosa. Cal prefires?.
Son situacións completamente diferentes. Estar cos afeccionados do Ponteceso é bonito e adictivo.
-Estás preparado para o ascenso, de darse o caso?. Ata ónde che gustaría ver chegar ó Ponteceso?.
Agora mesmo non é algo que teñamos en mente. Este primeiro ano temos que asentar o equipo e, de acontecer o ascenso, teriamos que valorar a situación.
-Sodes un clube con categorías de Base, que acarrean moito traballo. Tes moita axuda no teu equipo directivo?. Hai implicación dos pais e nais?.
O equipo directivo...que faría sen el!. Crer na Base é o máis bonito que hai; ves cambios continuamente e non só a nivel futbolístico. Cremos que son máis importantes outros deberes da vida e é o que transmitimos a adestradores/educadores. Por parte de pais e nais, temos moi bos grupos.
-Estás satisfeito do paso dado?.
Sí, finalmente é expoñerse a algo completamente descoñecido. Sempre fun curioso.
-Un desexo que quererías ver cumprido esta tempada.
Sacar grandes aprendizaxes. Tanto xogadores coma directiva. E avanzar nos problemas que hai en toda organización con tantas persoas implicadas.
